Jak zdać egzamin potwierdzający
kwalifikacje zawodowe?
Każdy młody
człowiek kończący naukę w technikum boi się ostatecznego egzaminu egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawodowe. Najpierw trzeba zdać
egzamin teoretyczny składający się z dwóch części – pierwszej,
sprawdzającej wiadomości ucznia z zakresu przedmiotów zawodowych
(wymagane minimum 50%) i drugiej, sprawdzającej wiadomości ucznia z
zakresu prowadzenia firmy (wymagane minimum 30%).
Następnie trzeba przystąpić do części
praktycznej tego egzaminu. Zajmijmy się właśnie tą, praktyczną częścią
egzaminu. Czy naprawdę aż tak trudno jest go zdać? Niewątpliwie, minimum
75% punktów z tego egzaminu niezbędne do jego zaliczenia odstrasza.
Postaramy się w krótki i zwięzły sposób przedstawić Wam, na co należy
szczególnie zwrócić uwagę podczas zdawania tego egzaminu.
Jak już zapewne wiecie, egzamin ten
składa się z dwóch części – części projektowej i części wykonawczej.
Pamiętajcie, że egzamin trwa 260 minut (240+20 minut na zapoznanie się
ze stanowiskiem egzaminacyjnym), więc warto treść zadania
egzaminacyjnego przeczytać bardzo dokładnie kilka razy,
aby „wejść w temat”. Całość tego egzaminu opisuje się w arkuszu
egzaminacyjnym. I tu pierwsza podpowiedź – staraj się pisać
czytelnie, każdy oddzielny element pracy
pisemnej wyróżniaj np. podkreśleniem – takie prace sprawdza się o wiele
łatwiej, poza tym za czytelność pracy też można otrzymać punkty.
Pierwszym elementem każdego egzaminu
potwierdzającego kwalifikacje zawodowe jest Temat pracy.
Musi on odzwierciedlać treść zadania i zawierać słowa projekt
realizacji prac. Poza tym w temacie pracy muszą być zawarte treści
związane z częścią projektową, oraz z częścią wykonawczą. Wszystkie te
elementy tematu pracy znajdziecie w treści zadania egzaminacyjnego.
Następnym elementem zadania
egzaminacyjnego są Założenia.
Tutaj należy wypunktować wszystkie założenia (czyli dane), które
wynikają z treści zadania, oraz z załączonej do zadania dokumentacji.
Np. założeniem może być cena jednego litra ON wynosząca 5 zł. Być może w
tym czasie ta cena będzie wynosiła w rzeczywistości 4 zł., ale autor
zadania założył, że jeden litr ON będzie kosztował 5 zł. i właśnie
takiej ceny należy używać do wszelkich obliczeń w zadaniu. Większość
założeń znajduje się w treści zadania, ale mogą również występować w
załączonej dokumentacji – dlatego, aby zwiększyć czytelność pracy, oraz
żeby mieć możliwość dopisania zauważonego później założenia, po
każdym wyróżnionym punkcie pracy egzaminacyjnej lepiej jest zostawić
puste 3-4 linijki.
W tym etapie praca egzaminacyjna wkracza
w część zasadniczą, w której należy wykazać się wiedzą merytoryczną oraz
umiejętnością korzystania z załączonej dokumentacji.
Często zdarza się, że prawie wszystkie oceniane w tej części egzaminu
praktycznego przez sprawdzających treści właśnie tam się znajdują. Waszą
rola jest jedynie umiejętnie je wychwycić. Może się tu właśnie pojawić
wykaz prac, czynności (np. w formie schematu blokowego), wykaz narzędzi,
maszyn, urządzeń, materiałów niezbędnych do wykonania zadania itp.
Przykładem tego typu części egzaminu może być wykaz czynności związanych
z montażem określonego podzespołu maszyny. Zazwyczaj w załączonej
dokumentacji (np. instrukcja napraw) jest przedstawiony wykaz czynności
demontażowych dotyczących tego podzespołu, oraz informacja, że montaż
wykonuje się w odwrotnej kolejności. Waszą rolą będzie również
znalezienie i wskazanie warunków montażu (np. moment dokręcenia
śruby, zwilżenie olejem montowanej części), które należy wychwycić z
dokumentacji.
W treściach związanych z wykazem
narzędzi, maszyn, urządzeń i materiałów zwróćcie uwagę na wyposażenie
stanowiska egzaminacyjnego, wyposażenie warsztatu naprawczego, oraz na
przebieg czynności demontażowo-montażowych, w których te narzędzia i
urządzenia się pojawiają.
Bardzo często staniecie przed
koniecznością przeprowadzenia stosunkowo prostych obliczeń. Mogą one
dotyczyć np. kosztu zakupu części, materiałów, robocizny, obliczenia
maksymalnych luzów, obliczeń eksploatacyjnych. Zwróćcie uwagę, czy ceny
podane w załącznikach są cenami brutto, czy netto. Przy obliczeniach
warsztatowych i eksploatacyjnych sprawdźcie jednostki miar.
W pracy egzaminacyjnej może pojawić się
również konieczność wykonania schematów, rysunków lub szkiców. Starajcie
się rysować je starannie (zgodnie z zasadą, że „schemat musi działać”),
lepiej jest wykonywać rysunki duże, które na pewno będą bardziej
czytelne. Nie bójcie się, że w trakcie pisania egzaminu zabraknie wam
miejsca w arkuszu – macie prawo poprosić komisję nadzorującą o dodatkowe
arkusze papieru (pamiętaj, że dodatkowe arkusze podpisuje się tylko
swoim numerem PESEL). C
zaś na część wykonawczą. Zazwyczaj ma ona
formę wykonania określonych prac (np. weryfikacja, regulacje, wymiana)
potwierdzeniem których jest wypełnienie załączonej dokumentacji, np.
karty weryfikacyjnej. W tej części egzaminu musicie się wykazać
umiejętnością wykonywania pomiarów różnymi przyrządami. Zwróćcie uwagę
na jednostki miar, oraz na dokładność przyrządów pomiarowych. Umiejętne
odczytanie warunków weryfikacji części oraz ich pomiar pozwoli wam na
właściwą kwalifikację (złomowanie, ponowny montaż, regeneracja).
Bardzo ważne jest, aby podczas egzaminu
stosować się do zasad BHP, oraz utrzymać porządek na stanowisku
egzaminacyjnym. Konieczność stosowania zasad BHP należy także
ująć w treści pracy.
Ostatnim elementem pracy ocenianym przez
egzaminatorów jest przejrzystość, struktura pracy, poprawność
merytoryczna, stosowanie słownictwa związanego z zawodem. Unikajcie
stosowania określeń potocznych (np. ciuki, tryby itp).
Mamy nadzieję, że przedstawione w tym
poradniku informacje pomogą Wam w odniesieniu sukcesu, jakim
niewątpliwie jest zdanie egzaminu potwierdzającego kwalifikacje
zawodowe. Powodzenia!
|
